Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Οι Τρεις Ιεραρχες

        Στις 30 Ιανουαρίου, τιμάμε, πέρα από τις ξεχωριστές τους γιορτές, τους τρεις Ιεράρχες από κοινού: τον Άγιο Βασίλειο το Μέγα, τον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο.
        Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι πρόγονοί μας καθιέρωσαν τη μέρα αυτή των τριών ιεραρχών ως μέρα των Ελληνικών γραμμάτων, της παιδείας και ως σχολική εορτή τιμώντας έτσι την αγιοσύνη των τριών ως πατέρων της εκκλησίας και συγγραφέων, την ιεραποστολική τους δράση, την ευρυμάθειά τους, το ανεπανάληπτο δογματικό τους έργο και την οικουμενικότητα που πηγάζει από τη ζωή τους: η επίτευξη του συγκερασμού της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και της φιλοσοφίας με τη χριστιανική πίστη.
        Ο Μέγας Βασίλειος είχε σπουδάσει φιλοσοφία, ιατρική, αστρονομία, νομικές επιστήμες, μουσική. Ο Ι. ο Χρυσόστομος ήταν βαθύς γνώστης της ιουδαϊκής και της ελληνικής γραμματείας, κάτοχος και των δύο κόσμων και ως άριστος ρήτορας και συγγραφέας γράφει τα πλέον διαχρονικά και άριστα συγγράμματα. Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές και λογοτέχνες όχι μόνο της Εκκλησίας, αλλά και όλων των εποχών.
        Οι τρεις Ιεράρχες έκαναν το Χριστιανισμό παγκόσμια πίστη που συνδιαλέγεται με τον κόσμο, με την οικουμένη, με όλους δηλαδή τους ανθρώπους. Αυτό το πέτυχαν περνώντας μέσα από τη σκέψη της αρχαίας γνώσης και της φιλοσοφίας που είχε διαποτίσει τότε όλη την οικουμένη.



(Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών)

Όλοι όσοι θαυμάζουμε τους λόγους των τριών μεγάλων Φωστήρων της τρισυπόστατης θεότητας, δηλαδή το Μέγα Βασίλειο, το Γρηγόριο το θεολόγο και τον ξακουστό Ιωάννη που το στόμα του έβγαζε χρυσάφι, ας τους τιμήσουμε με ύμνους. Γιατί αυτοί φώτισαν την οικουμένη με θείες διδασκαλίες. Γιατί σαν ποταμοί σοφίας πότισαν όλη την κτίση με τα άγια νερά της θεογνωσίας, και γιατί αυτοί μεσολαβούν και παρακαλούν πάντα την Αγία Τριάδα για μας.

 Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, τοὺς τὴν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας∙ τοὺς μελιρρύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, τούς τὴν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας∙ Βασίλειον τὸν μέγαν, καὶ τὸν Θεολόγον Γρηγόριον, σὺν τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ, τῷ τὴν γλώτταν χρυσορρήμονι∙ πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν∙ αὐτοὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσιν.

Βράβευση Αριστούχων μαθητών


Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Παιχνίδια που έπαιζαν οι μεγάλοι




TA AΓΑΛΜΑΤΑΚΙΑ
Τα αγαλματάκια παίζονται από τρία παιδιά και πάνω. Ένα παιδί τα φυλάει και κλείνει τα μάτια. Κρατά κλειστά τα μάτια του και λέει τη φράση: "Αγαλματάκια αγαλματάκια, μέρα ή νύχτα;"
Όσο λέει τη φράση και κρατά κλειστά τα μάτια τα άλλα παιδιά κινούνται. Όταν τα ανοίξει όλοι πρέπει να είναι ακίνητοι. Αν κάποιο παιδί εκείνη τη στιγμή που ανοίγει τα μάτια του κινηθεί τα φυλάει εκείνο.




ΤΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ

Το γαϊτανάκι αποτελείται από ένα ξύλινο κοντάρι. Στην κορυφή του είναι πιασμένες αρκετές πολύχρωμες κορδέλες, που είναι μακριές. Κάθε κορδέλα την κρατάει ένα παιδί και τραγουδώντας κάποιο τραγούδι γυρνάει γύρω γύρω. Το ένα παιδί περνάει τη μια φορά μέσα και την άλλη από έξω από το άλλο παιδί και έτσι οι κορδέλες πλέκονται πολύχρωμες πάνω στο κοντάρι δημιουργώντας διάφορα χρωματιστά σχέδια.

ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ

Παίζεται με 3-4 παιδιά. Ένας έχει στα χέρια του ένα δαχτυλίδι και το περνάει από τα χέρια των παιδιών. Κάποια στιγμή αφήνει το δαχτυλίδι σε κάποιον χωρίς να το πάρουν είδηση τα άλλα παιδιά. Πρέπει να βρουν σε ποιον έχει αφήσει το δαχτυλίδι. Όποιος το βρει παίρνει το δαχτυλίδι και ξαναρχίζει το παιχνίδι. Όση ώρα περνάνε το δαχτυλίδι από χέρι σε χέρι λένε και ένα τραγούδι:
"Πούντο, πούντο το δαχτυλίδι, νάτο νάτο δε θα το βρεις. Το δαχτυλίδι που φορείς, δε θα το βρεις, δε θα το βρεις".




ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ

Για να παιχτεί αυτό το παιχνίδι χρειάζονται 3 παιδιά και μια μπάλα. Τα δυο παιδιά κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο και στη μέση ο τρίτος. Τα δυο παιδιά πετούν ο ένας τη μπάλα στον άλλο και ο τρίτος προσπαθεί να την πιάσει. Αν καταφέρει να την πιάσει παίρνει τη θέση του αυτός που την πέταξε.




ΤΟ ΚΟΥΤΣΟ

Παιζόταν από δυο άτομα. Το πρώτο παιδί που άρχιζε, έριχνε μια στρογγυλή πέτρα στην αρχή του σχεδίου. Έπρεπε στηριγμένο στο ένα πόδι να σπρώξει μ' αυτό την πέτρα ώστε να βγει έξω από το σχέδιο στην αρχή. Στη συνέχεια έριχνε την πέτρα στο δεύτερο τετράγωνο κι έμπαινε με το ένα πόδι στο σχέδιο και τετράγωνο -τετράγωνο έφτανε σ' εκείνο που βρισκόταν η πέτρα. Πάλι χτυπώντας την με το πόδι με το οποίο πατούσε στο έδαφος προσπαθούσε τετράγωνο -τετράγωνο να τη βγάλει έξω από το σχέδιο στην αρχή του. Αυτή η διαδικασία συνεχιζόταν με το τρίτο, το τέταρτο και το πέμπτο τετράγωνο. Δεν έπρεπε ούτε η πέτρα ούτε το πόδι να ακουμπήσει στις γραμμές του σχεδίου. Αν ακουμπούσε στη γραμμή έβγαινε από το παιχνίδι και ξεκινούσε το άλλο παιδί. Επίσης έχανε το παιδί του οποίου η πέτρα δε θα πήγαινε στο τετράγωνο που ήταν η σειρά του. Αν για παράδειγμα έπρεπε να ρίξει την πέτρα του στο 4ο τετράγωνο κι αυτή όπως την πετούσε πήγαινε στο 5ο τότε το παιδί αυτό έχανε και συνέχιζε το άλλο παιδί.








ΜΑΚΡΙΑ ΓΑΪΔΟΥΡΑ

Το παιχνίδι παίζεται με δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα έχει 5-6 παίκτες. Η πρώτη ομάδα κάθεται σχεδόν κάτω και τα παιδιά της άλλης ομάδας πηδούν ένας ένας στην πλάτη των παιδιών της πρώτης ομάδας. Αν η πρώτη ομάδα δεν πέσει κάτω, τότε κερδίζει. Αν πέσει κάτω, κερδίζει η δεύτερη ομάδα.



ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ

Το παιχνίδι μέλισσες παίζεται από 5 παίκτες και πάνω . Για να παιχτεί το παιχνίδι, δυο παιδιά φτιάχνουν με τα χέρια τους μια γέφυρα και τα υπόλοιπα παιδιά περνούν κάτω απ' αυτήν. Τα παιδιά τα οποία έφτιαξαν τη γέφυρα διαλέγουν δυο λέξεις, μια για το καθένα. Μετά τραγουδούν ένα τραγούδι: "Περνά - περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα και με τα κλωσσόπουλα. Ζουμ - ζουμ - ζουμ να οι μέλισσες περνούν για να δούμε τι θα πουν". Όταν τελειώσουν το τραγούδι, το παιδί που βρίσκεται κάτω από τη γέφυρα, πιάνεται από τα παιδιά που έφτιαξαν τη γέφυρα. Μετά του λένε τις δυο λέξεις που διάλεξαν και το παιδί πρέπει να διαλέξει μια από τις δυο. Όποια λέξη από τις δυο διαλέξει πάει με το παιδί που διάλεξε αυτή τη λέξη. Έτσι γίνεται και με τους υπόλοιπους. Όποιος πάρει τους περισσότερους κερδίζει.




ΜΕΝΤΑ ΜΕΝΤΑ


Οι δυο αντίπαλες ομάδες βρισκόταν παραταγμένες η μια απέναντι στην άλλη και σε κάποια απόσταση και τα μέλη της καθεμιάς κρατιόνταν σφιχτά από τα χέρια. Τότε υπήρχε μεταξύ τους ο παρακάτω διάλογος.
- Τα μέντα μέντα
- Τα μελεγγίτικα
- Να μας τα στείλετε
- Με ποιον;
- Με όποιον θέλετε.
Τότε η ομάδα έστελνε την πιο δυνατή που έτρεχε με δύναμη για να κόψει τα χέρια των κοριτσιών της αντίπαλης ομάδας. Αν τα κατάφερνε, έπαιρνε ένα παιδί στην ομάδα του. Αν δεν τα κατάφερνε τότε το κρατούσαν οι αντίπαλες. Νικήτρια ήταν η ομάδα που μάζευε τις πιο πολλές.
Προσβολές (αγόρια-κορίτσια)
Οι προσβολές παιζόταν κυρίως με δυο ομάδες. Μια αγοριών και μια κοριτσιών. Η ομάδα των κοριτσιών συνεννοούνταν και κάθε κορίτσι διάλεγε ένα αγόρι. Αυτό ήταν μυστικό. Τα αγόρια τώρα έπρεπε να μαντέψουν πιο κορίτσι τους διάλεξε και να πάει σ' αυτό και να το ρωτήσει "με θες;" Αν το πετύχαινε τότε του κορίτσι του έλεγε ναι και έφευγαν μαζί. Αν δεν το πετύχαινε τότε το κορίτσι του γύριζε την πλάτη και το αγόρι έχανε κι έπαιρνε την προσβολή.




ΤΑ ΜΗΛΑ

Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Μετά κάνουν "πέτρα-ψαλίδι-χαρτί" για να δουν ποια από τις δύο ομάδες θα είναι μέσα. Τα παιδιά που είναι μέσα πρέπει να τρέχουν εδώ κι εκεί για να μην τους ακουμπήσει η μπάλα. Αν καείς βγαίνεις έξω. Ο σκοπός αυτού του παιχνιδιού είναι να πιάσεις όσο περισσότερα μήλα μπορείς, πιάνοντας κάθε φορά τη μπάλα. Με κάθε μήλο έχεις μια ζωή παραπάνω, δηλαδή αν καείς παίζεις δεύτερη φορά, γιατί είχες πιάσει μήλο. Ο τελευταίος που θα μείνει πρέπει να κάνει τα δωδέκατα, δηλαδή για δώδεκα συνεχή χτυπήματα να μην τον κάψουν.




Η ΜΙΚΡΗ ΕΛΕΝΗ

Στο κέντρο κάθεται ένα παιδί που παίρνει εκείνη τη στιγμή το όνομα της μικρής Ελένης. Οι υπόλοιποι κάνουν ένα κύκλο και γυρνούν γύρω γύρω τραγουδώντας: "Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει γιατί δεν την παίζουν οι φιλενάδες της. Σήκω επάνω, κλείσε τα ματάκια σου και πιάσε όποιον θες."
Εκείνη τη στιγμή η Ελένη πιάνει ένα παιδί και πρέπει με κλειστά τα μάτια να βρει ποιος είναι. Ύστερα μπαίνει μέσα αυτός που είχε πιάσει η μικρή Ελένη. Πάλι γίνονται οι ίδιες διαδικασίες.




ΤΑ ΠΕΝΤΟΒΟΛΑ

Παίζεται από δυο παιδιά. Το κάθε παιδί έχει πέντε πέτρες στο μέγεθος ενός μεγάλου φουντουκιού. Αυτός που ξεκινά πρώτος πετάει μια πέτρα, από τις πέντε, στον αέρα και με μια γρήγορη κίνηση, προσπαθεί να πάρει μια άλλη. Συγχρόνως προσπαθεί να πιάσει και την άλλη που πέφτει. Κάνει το ίδιο και με τις υπόλοιπες πέτρες. Όταν χάσει ένα παιδί παίζει το άλλο. Ύστερα κάνει το ίδιο και με τις υπόλοιπες πέτρες, πιάνοντας, από κάτω δύο πέτρες. Το ίδιο κάνει πιάνοντας από κάτω τρείς πέτρες και μετά με τέσσερις. Μετά περνάμε στην πιο δύσκολη φάση. Ενώνουμε τις δύο παλάμες μας, βάζουμε μέσα τις πέντε πέτρες, τις πετάμε στον αέρα και καθώς οι πέτρες πέφτουν από ψηλά, με μια γρήγορη κίνηση, γυρίζουμε τα χέρια στην απάνω πλευρά και προσπαθούμε να πιάσουμε τις πέντε πέτρες που πέφτουν.




ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ

Το παιχνίδι παίζεται με όσους παίχτες θέλετε. Κάθονται στη σειρά και ο πρώτος λέει μία λέξη στο αυτί του δεύτερου, ο δεύτερος στον τρίτο, ... έτσι ώστε να φτάσει στον τελευταίο. Αν ο τελευταίος βρει την αρχική λέξη, τότε πηγαίνει μπροστά και λέει τη δική του.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ ΑΚΟΥΝΗΤΑ

Η ομάδα των παιδιών τα βγάζει για να δούνε ποιος τα φυλάει και αυτό στέκεται σε απόσταση με το πρόσωπο στον τοίχο λέγοντας: " Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα και αγέλαστα". Μόλις αυτός γυρίσει προς τα παιδιά που βρίσκονται σε απόσταση πίσω από την πλάτη του και κάνουν διάφορες κινήσεις πρέπει να μείνουν ακίνητα.
Εκείνος τότε θα περιδιαβεί ανάμεσά τους με σκοπό να τα κάνει να κουνηθούν ή να γελάσουν, χωρίς όμως να τ' ακουμπήσει. Αν κάποιος κουνηθεί τον βγάζει από το παιγνίδι. Το ίδιο επαναλαμβάνεται μέχρι να μείνει ο τελευταίος, ο οποίος και καλείται να τα φυλάξει.

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Ο Τ Ρ Α Υ Λ Ι Σ Μ Ο Σ

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΤΡΑΥΛΙΖΕΙ

Όλα τα παιδιά αυτής της ηλικιακής ομάδας είναι πολύ απασχολημένα με τη διαδικασία της γλωσσικής τους ανάπτυξης και είναι φυσικό να κάνουν λάθη στην ομιλία τους. Όταν αρχίζουν έντονες δυσχέρειες στη ροή της ομιλίας και συνοδεύονται από πολλές επαναλήψεις ή επιμηκύνσεις των ήχων της λέξης, θα πρέπει να έρθετε σε άμεση επαφή με τους γονείς του παιδιού.
Τις περισσότερες φορές οι γονείς ήδη ανησυχούν, μια και οι δυσχέρειες αυτές γίνονται αρκετά αντιληπτές από όλους στο περιβάλλον τους. Άλλες φορές ανησυχούν γιατί 'κάτι δεν πάει καλά' με την ομιλία του παιδιού τους, αν και δεν μπορούν να το εντοπίσουν ακριβώς.
Σε γενικές γραμμές, εάν οι γονείς, εσείς οι δάσκαλοι και όλοι όσοι έρχονται σε επαφή με το παιδί ακούν και απαντούν στο παιδί με έναν ήρεμο, υπομονετικό και μη συναισθηματικά
ορτισμένο τρόπο, η ομιλία του παιδιού επανέρχεται, καθώς βελτιώνει τις γλωσσικές του επιδόσεις και προσαρμόζεται στις σχολικές του δραστηριότητες. Εάν εξακολουθήσει, όμως, το πρόβλημα, ζητήστε από τον λογοπαιδικό να το αξιολογήσει.

Σε αυτήν την ηλικία το παιδί αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν άτομο με τραυλισμό.
Αρχίζει να πιστεύει πως συγκεκριμένοι φθόγγοι, συλλαβές αλλά και λέξεις του δημιουργούν ιδιαίτερες δυσκολίες και γι αυτό αρχίζει να τις αποφεύγει.

Είναι το παιδί που χρειάζεται βοήθεια. Χωρίς αυτήν, το πρόβλημα του τραυλισμού είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσει και τις σχολικές του επιδόσεις.

Τι να κάνω όταν το παιδί τραυλίζει στην τάξη μου;

Δώστε εσείς το παράδειγμα της καλής επικοινωνίας.

· Μην αποφεύγετε να το κοιτάτε και δώστε του χρόνο να τελειώσει αυτό που θέλει να πει
· Προσπαθήστε να μην του συμπληρώνετε λέξεις ή προτάσεις
· Δείξτε του με τον τρόπο και τις ενέργειές σας ότι το προσέχετε όταν σας μιλά και δεν εστιάζετε στο πώς μιλά.
· Πριν του απαντήσετε σε μια ερώτηση περιμένετε δυο δευτερόλεπτα-χρησιμοποιήστε αρκετές παύσεις όταν μιλάτε γιατί έτσι βοηθάτε να ελαττωθεί η επικοινωνιακή πίεση.
Μην κάνετε σχόλια του τύπου 'χαλάρωσε', 'πάρε βαθιά ανάσα', 'σκέψου πρώτα τι θέλεις να πεις'. Αντ΄ αυτού, μιλήστε του. Δείξτε του ότι είσαστε δίπλα του και ότι το αποδέχεστε έτσι όπως είναι και αυτό και το πρόβλημά του. Έτσι, μειώνεται σημαντικά το άγχος του.
· Μην το ξεχωρίζετε. Η ποιότητα και η ποσότητα των εργασιών του θα πρέπει να είναι ίδια όπως και των άλλων παιδιών.

Πώς πρέπει να μου απαντάει μέσα στην τάξη;

· Αρχικά, μέχρι να προσαρμοστεί στην τάξη και με τους συμμαθητές του, κάντε του ερωτήσεις γύρω από το μάθημα, που να μπορούν να απαντηθούν με λίγες λέξεις.
· Εάν όλα τα παιδιά πρέπει να απαντήσουν στην ερώτησή σας, δώστε του προτεραιότητα. Όσο πιο πολύ περιμένει τη σειρά του τόσο εκτείνεται το άγχος του. Μην ξεχνάτε ότι συνειδητοποιεί τις δυσκολίες του και αναπτύσσει χαμηλή αυτοεκτίμηση.
· Διαβεβαιώστε την τάξη σαν σύνολο: α) ότι θα τους δοθεί πολύ χρόνος να απαντήσουν, β) ότι σας ενδιαφέρει να μην απαντήσουν γρήγορα αλλά να σκεφθούν τις απαντήσεις τους. Να του υπενθυμίζω να εφαρμόζει τις τεχνικές που έχει μάθει, μέσα στην τάξη;

Ίσως είναι καλύτερα να μην το κάνετε, εκτός αν σας το ζητήσει το παιδί ή ο λογοπεδικός. Οι ειδικευμένες τεχνικές για τον έλεγχο του τραυλισμού είναι δύσκολο να γενικευθούν και χρειάζεται χρόνος και πρακτική εξάσκηση. Επομένως, ίσως να μην είναι ρεαλιστικό να περιμένετε να χρησιμοποιεί το παιδί τις τεχνικές του στην τάξη.

Να διαβάζει φωναχτά την ανάγνωση όπως οι άλλοι; Είναι σωστό;

Πολλά παιδιά που τραυλίζουν καταφέρνουν να διαβάζουν φωναχτά ικανοποιητικά, ιδίως όταν ενθαρρύνονται να κάνουν εξάσκηση στο σπίτι. Μερικές φορές, όμως, μπορεί να υπάρξει και επιδείνωση της ροής της ομιλίας. Ένας πρακτικός τρόπος είναι να διαβάζει μαζί με κάποιον άλλο συμμαθητή του, γιατί έτσι ελέγχει και αυξάνει την ευφράδειά του.

Μερικές φορές, βάλτε όλα τα παιδιά να διαβάζουν σε ζευγάρια για να μην αισθανθεί διαφορετικό.
Σταδιακά μπορεί να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και μπορεί να τα καταφέρει μόνο του.

Πώς να χειριστώ τα πειράγματα των συμμαθητών του;

· Αντιμετωπίστε τα όπως θα κάνατε σε κάθε άλλη ανάλογη περίσταση. Είναι αναμφισβήτητα
μια ιδιαίτερα τραυματική εμπειρία και θα πρέπει να τη σταματήσετε.
· Εάν είναι ταραγμένο, μιλήστε του και βοηθήστε το να καταλάβει γιατί το πειράζουν.
· Εξηγήστε στα παιδιά γιατί δεν πρέπει να το πειράζουν και τι συναισθήματα μπορεί άθελά τους να του δημιουργούν. Θα εκπλαγείτε από το πόση κατανόηση δείχνουν τα παιδιά, όταν γνωρίζουν για το πρόβλημα του συμμαθητή τους.

Να μιλήσω στην τάξη για το πρόβλημα;

Εξαρτάται από το παιδί. Μερικά παιδιά δεν τα ενοχλεί αυτή η ιδέα. Άλλα όμως, ίσως θεωρήσουν ότι είναι προσωπική τους υπόθεση και θα το αποφύγουν. Πολλές φορές συστήνουμε στο ίδιο το παιδί (εάν είναι σε μεγάλη τάξη) να κάνει μια ανοιχτή παρουσίαση για τον τραυλισμό.
Έτσι του δίνεται η ευκαιρία να ενημερώσει την τάξη περί τραυλισμού, π.χ. διάσημοι άνθρωποι που τραυλίζουν, τι θα ήθελε ? ή δεν θα ήθελε ? από τα παιδιά να κάνουν όταν τραυλίζει κ.λ.π. Ένα από τα οφέλη που πάντα βλέπουμε είναι ότι σταματάνε τα πειράγματα.

Σε μερικές περιπτώσεις βέβαια αυτή η ιδέα είναι ανέφικτη. Το παιδί μπορεί να μην είναι ακόμα έτοιμο να αντιμετωπίσει τον τραυλισμό του.

Τέλος, να θυμάστε πάντα ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και η ανθρώπινη ζεστή αγκαλιά σας ? εσάς του δασκάλου ? είναι σίγουρο ότι θα κάνει τη μεγάλη διαφορά.

Πώς να αντιδρώ όταν το παιδί που τραυλίζει διακόπτει κάποιο άλλο παιδί;

Αντιμετωπίστε το ακριβώς όπως κάνετε και με τα άλλα παιδιά. Είναι σημαντικό να μάθει τους κανόνες της καλής επικοινωνίας, όπως τα άλλα παιδιά στην τάξη σας. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές διακόπτει κάποιο συμμαθητή του, γιατί διευκολύνεται να αρχίσει να μιλάει όταν παράλληλα μιλάει και κάποιος άλλος.
Δεν γνωρίζουμε γιατί διευκολύνεται στη συζήτηση με κάποιον άλλο μαζί, ίσως γιατί μειώνεται η προσοχή που δίνουμε όταν έρχεται η σειρά του να μιλήσει και που εμφανίζονται κατά κανόνα τα συμπτώματα του τραυλισμού.

Μερικές φορές κάνουμε προφορικές παρουσιάσεις σε κάποιο μάθημα. Πώς να το διευκολύνω;

· Προσέξτε τη σειρά του. Ρωτήστε το αν θέλει να είναι από τους πρώτους που θα μιλήσουν, στη μέση ή να είναι τελευταίος.
· Κάντε πρόβες ? βρείτε τρόπους να εξασκηθεί, μειώνοντας την ένταση και το άγχος του: στο σπίτι, μαζί σας με έναν φίλο του ή την ώρα της λογοθεραπευτικής συνεδρίας.
· Σκεφτείτε το μέγεθος του ακροατηρίου ? θα είναι μια μικρή ομάδα; Θα πρέπει να λάβει μέρος όλη η τάξη;
· Μήπως θα πρέπει να πει την εργασία του μόνο σε σας;
Δώστε του περισσότερο χρόνο για να μην αισθάνεται πιεσμένο.

Πώς να το ενθαρρύνω να μιλάει μέσα στην τάξη;

Ο καλύτερος τρόπος είναι να αποκτήσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια ότι τίποτα και κανείς δεν το απειλεί.

· Επαινέστε κάθε προσπάθεια να μοιραστεί προφορικά τις ιδέες του
· Δώστε του ευκαιρίες να μιλήσει, να αρχίσει μια συζήτηση, να εκφράσει τις σκέψεις του
· Πέστε του ότι δεν ενοχλεί ούτε εσάς ούτε τα παιδιά ο τραυλισμός του και ότι μπορεί να τραυλίζει ελεύθερα
· Μην ξεχνάτε ότι για οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία θα πρέπει οπωσδήποτε να συνεργαστείτε με τον παθολόγο λόγου και ομιλίας.

Γράφει: Τσουκαλά Μαρινέλλα, Παθολόγος Λόγου - Φωνής - Ομιλίας

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΑΠΩΝ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2008
Πηγές: Προσαρμοσμένο κατόπιν αδείας από την Αγγλική έκδοση του Ιδρύματος Τραυλισμού των Η.Π.Α